Wat heb ik weinig, wat ontvang ik veel
In
deze blog gaat het over achterom kijken, naar boven kijken en vooruitkijken....
Achterom kijken
"Wat gaat de tijd snel" en "wat is er het afgelopen jaar
veel gebeurd!" Algemeenheden die niet zijn te ontkennen. Maar toch, 2020 was
wel een heel bijzonder jaar.... 2020 was het jaar dat ik:
- geen betaald werk meer verrichtte;
- in het eerste kwartaal een dagdeel of zelfs met overnachting met neef en nichtjes op pad geweest. Mooie ontmoetingen en gesprekken;
- in januari aan de keuringsarts van het UWV mocht vertellen dat betaald werk niet meer lukte;
- in februari te horen kreeg dat ik arbeidsongeschikt werd verklaard;
- op 12 maart (precies dag voor lockdown) een afscheidsreceptie kreeg op mijn werk;
- na sluiting van de basisscholen vanaf 16 maart en mr. en meester was;
- samen met Angelique van der Lit de bundel 'Beter leven met een chronisch-progressieve ziekte" heb samengesteld. Een bundel waaraan zo'n 105 professionals en ervaringsdeskundigen uit Nederland en Vlaanderen hebben meegewerkt en die wij in Leuven aan de Vlaamse minister van Volksgezondheid (Wouter Beke) mochten overhandigen en tijdens een symposium in het Radboudumc mochten presenteren;
- vanwege deze bundel zeven keer ben geïnterviewd voor landelijke dagbladen, een weekblad en enkele ledenmagazines voor specifieke doelgroepen;
- door het samenstellen van deze bundel heel veel nieuwe mensen heb leren kennen;
- aan de Tilburg University en de Katholieke Universiteit Leuven een gastcollege mocht geven;
- een extra armleuning heb gemonteerd en we hebben nagedacht over een huislift;
- steeds meer last van freezing kreeg;
- na diverse proefritten in de herfstvakantie daarna een Rollz heb gekocht;
- vanwege progressie parkinson lieverlee mag nadenken over alternatieve behandelingsvormen;
- ik voor het eerst gevuld speculaas heb gebakken.
En natuurlijk, er valt veel meer te vertellen.... net als
vele anderen:
- heb ik dit jaar mijn verjaardag alleen gevierd
- heb ik naast Skype en facetime hen leren werken met Zoom, Google Meet, Teams en Zaurus;
- ga ik 's-ochtends om 7:00 boodschappen doen.
Aan het einde van 2020:
- zie ik terugblikkend dat duidelijke stappen terug zijn gezet;
- zie ik dat er mooie dingen zijn bereikt;
- ben ik God dankbaar voor de kracht en realistische kijk op het leven;
- ben ik Eveline, Giovanni, familie en vrienden dankbaar voor hun betrokkenheid, liefde en meeleven!
- is er regelmatig (te weinig...?) het besef: "wat heb ik zelf weinig, wat ontvang ik veel!"
Naar boven kijken?!
We zijn net over de grens van 2020 naar 2021. We zijn gewend om op een
grens vooruit, wellicht ook achteruit, maar doorgaans niet naar boven te
blikken. Juist die blik naar boven, vanwaar we de hulp en zegen van de Heere
mogen verwachten en om bidden, geeft rust, kracht en wijsheid. De afgelopen dagen hebben we rondom Kerst ook stilgestaan bij de
geboorte van de Heere Jezus. Door Zijn komst is er weer herstel tussen God en
mens, verzoening, mogelijk en krijgt alles een ander perspectief! Ook als het gaat
om zorgen rondom gezondheid...Daarom: veel heil en
zegen!
Vooruit
kijken
Bij de viering van nieuwjaar horen gelukwensen
én goede voornemens. Schijnbaar gaat deze traditie terug naar de vroege
Babylonische tijd. Tegenwoordig zijn populaire voornemens het stoppen met
roken, het 'lijnen' en dergelijke. Vroeger was het bekendste voornemen: 'het
teruggeven van geleende goederen' en dan met name die goederen die met de
landbouw te maken hadden.
En dan 2021... we weten, zeker als het om onze gezondheid
gaat, niet wat er op ons pad komt. Toch heb ik wel wat praktische doelen
geformuleerd:
- consequent iedere dag fysieke beweging en hersengymnastiek;
- wil ik graag een 'sportgroepje' hebben waarmee we iedere week iets doen met fysieke en cognitieve training;
- wil ik beter en strakker omgaan met mijn dagplanning en energieschema...
- wil ik......
Het onderstaande gedicht, afkomstig van een voor mij
onbekende auteur, wil ik aan het begin van een nieuw jaar graag (weer) met
jullie delen:
Morgen-is voor ons verborgen,
morgen-dat weet God alleen.
En geen sterveling, geen één,
kan ook maar één dag of uur
blikken in Gods raadsbestuur.
Morgen-is voor ons verborgen.
Is het vreugd of ongeval?
Ach, wij weten niet met al,
wat de dag van morgen geven,
of wat hij ons nemen zal.
Morgen-is voor ons verborgen.
Zal ons hart te bloeien staan,
met Gods weelden overlaán?
Zullen wij over Gods hoogten,
of ook door Zijn diepten gaan?
Morgen-is voor ons verborgen.
U en ik wij weten niet,
wat de dag van morgen biedt
Maar Hij, die 't heelal omspant,
houdt ook 'morgen' in Zijn hand.