Internationale dag van geluk: "Rijk leven, zinvol ziek"
"Waar blijven jullie de energie halen in de huidige omstandigheden...wat is jouw Bron?" Aan deze vraag moest ik denken toen ik zag dat het vandaag (woensdag 20 maart) 'internationale dag van het geluk' is.
De Internationale Dag van het Geluk wordt wereldwijd naar ik meen sinds 2012 jaarlijks op 20 maart gevierd. Wat is geluk? Kun je ziekzijn en geluk met elkaar verenigen?
Ik denk en geloof het
zeker omdat de bron van mijn geluk en het gevoel van wel of niet gelukkig
voelen en zijn niet in mij ligt maar buiten mij veilig en vast ligt. Ik geloof in Jezus, de Zoon van God. Hij is mijn
herder. Ik ervaar nu het regelmatig best lastig is, dat Hij mij kracht geeft. Daarom
mag en kan ik geloven en vertrouwen dat Hij mij ook zal ondersteunen in het
lijden als de Parkinson straks erger en meer complex wordt. Jezus zorgt voor
mij. Dat geeft mij rust. En als het levenseinde op enig moment daar is, mag ik
eeuwig bij Hem zijn. Die rust, dat geluk, het is bij Jezus te vinden en ik gun
dat iedereen.
Dit keer een heel ander soort blog. En eerlijk gezegd vind ik het ook best 'spannend' zo open en kwetsbaar op te stellen. In andere blogs ging het meer wat ik deed of hoe ik met tegenslagen omga. Maar de vraag die ik alweer twee jaar geleden kreeg "Waar blijven jullie de energie halen in de huidige omstandigheden...wat is jouw Bron?" raakt de bron van mijn bestaan, de basis en fundering als ik mij zo mag uitdrukken. Hoe draag je al je zorgen al weer meer dan tien jaar. En dan met name de zorgen rondom de ziekte van Parkinson, de op-één-na meest slopende hersenaandoening die echt ook al de facetten van je lichaam en leven raakt. Ik hoop dat ik hier een duidelijk antwoord kan geven: ik geloof en vertrouw niet in mijzelf want als dat gaat wankelen wankelt ook echt alles maar ik geloof en vertrouw op Iemand buiten mijzelf. Als ik wankel, houdt Hij, Jezus, de Zoon van God, mij vast. Wat heeft dat u en jou te zeggen?
Internationale dag van geluk met of ondanks een chronisch-progressieve ziekte: 'Rijk leven, zinvol ziek'
"Waar
blijven jullie de energie halen in de huidige omstandigheden...wat is jouw
Bron?" Aan deze vraag moest ik denken toen ik zag dat het woensdag 20 maart
'internationale dag van het geluk' is. De Internationale Dag van het Geluk wordt wereldwijd naar ik meen sinds 2012 jaarlijks
op 20 maart gevierd. Wat is geluk? Kun je ziekzijn en geluk met elkaar
verenigen?
'Geluk' betekent volgens het online Woordenboek van
Van Dale "de gunstige loop van
omstandigheden" of "voorspoed".
In de etymologie, dat deel van de taalwetenschap dat de herkomst van woorden
onderzoekt, wordt het woord 'geluk' gekoppeld aan zowel 'voorspoed' als toeval.
Maar als je nu ziek, chronisch(-progressief) ziek
bent... dan heb je geen gelukkig leven, dan ben je niet gelukkig? Is het leven
dan zinloos? "Ho, ho, dat is wel heel
kort door de bocht!" zult u denken. Dat klopt, zeker wanneer we denken aan
een begrip als 'zinvol' (nuttig, vol van zin) en 'rijk' (vermogend,
overvloedig, warm, vol).
Het woordje 'geluk' deed mij eerst, ten onrechte zo
bleek onder andere uit het voorgaande, denken aan 'genade'. Genade betekent
volgens dezelfde online editie "goedheid
van God" of "vergevensgezindheid
van overwinnaars". Het grote verschil is volgens mij dat genade
geadresseerd is en je genade actief door iemand wordt geschonken. Geluk
daarentegen overkomt je en heeft geen goedwillend persoon als bron. Vanuit het
christelijk geloof zien en belijden wij dat genade een onverdiende gave van God
is. Alleen wie nederig is kan Gods genade ontvangen (Bijbels ABC).
Dat brengt mij bij het Bijbelse woorden 'zalig',
'gelukzalig' en 'welgelukzalig'. Het gaat dan niet om een 'toevalstreffer' maar
om een toestand, een gave van God. En dan behoeft men niet persé deze dingen al
ontvangen te hebben maar is men reeds zalig of gelukzalig bij de toezegging of
belofte ervan! Dan ben je er goed af! Zie ook de heldere uitleg in het boek 'Bijbelse woorden en hun geheim' van F.J.
Pop (Uitgeverij Boekencentrum).
Dat gelukkig, of om de Bijbelse kernwoorden te
gebruiken, 'gelukzalig' of 'welgelukzalig' zijn doet niet levensmoe uitzien naar
de nog onbekende horizon. Nee, het doet enerzijds verlangend maar anderzijds zien
dat ons leven hier op aarde zinvol en waarde(n)vol is uitzien naar de 'stip'
achter de horizon. "Naar de hemel?" zo
vraag u en jij je misschien af? "Ja en nee
tegelijk". Dat klinkt bijzonder maar niet (alleen) naar een leven zonder
ziekte en verdriet maar juist naar mijn Verlosser, Jezus Christus, de Zoon van
God. Aan Hem, waar we nu in de dagen richting Goede Vrijdag en Pasen aan
denken.
Nog even een beschouwing over het hier en nu. Gelet op de toenemende fysieke beperkingen kan, als ik
horizontaal kijk, best tegen de toekomst opzien. In het verlengde daarvan, maar
dan meer vanuit psychische invalshoek of benadering, hoop ik op afdoende
veerkracht. Maar hoe complexer de zorgen en hoe meer in omvang en intensiteit
de symptomen zich voordoen hoe meer deze veerkracht onder druk komt te staan.
Dat betekent dat ik daar ook meer aandacht aan moet besteden. Tot slot de
geestelijke of verticale dimensie of persoonlijker gezegd de relatie tussen God
en mij ofwel het geloof. Omdat ik weet dat God mij kent en liefheeft kan en mag
ik er op vertrouwen dat het eens volledig goed komt, volmaakt is en bij Hem mag
zijn. Die geloofswetenschap en dat persoonlijk vertrouwen geven rust. En dan
kom ik bij het begin terug. Geloof betekent niet dat alles meezit en makkelijk
is (geen geluk als toeval) maar wel dat in voor- en tegenspoed ik Gods zegen
mag ervaren en Hij met mij is. Dat is geen eigen innerlijke kracht maar het doet mij denken aan Paulus die belijdt en schrijft; "Ik vermag alle dingen door Christus, Die mij kracht geeft." (Filippenzen 4:13). Dat kan ik alleen maar nazeggen en onderstrepen.
En dan mag ik uit genade (geschenk wat jezelf niet
betaald of verdiend hebt) ook over de horizon heen verlangen en naar Boven kijken…!
Ik kan het niet beter en rijker verwoorden dan de volgende citaten uit het
volgende: "En ik zag een nieuwen hemel en een nieuwe aarde; want de eerste hemel,
en de eerste aarde was voorbijgegaan, en de zee was niet meer. En ik, Johannes,
zag de heilige stad, het nieuwe Jeruzalem, nederdalende van God uit den hemel,
toebereid als een bruid, die voor haar man versierd is. En de twaalf poorten
waren twaalf paarlen, een iedere poort was elk uit een paarl; en de straat der
stad was zuiver goud; gelijk doorluchtig glas. En ik zag geen tempel in
dezelve; want de Heere, de almachtige God, is haar tempel, en het Lam. En de
stad behoeft de zon en de maan niet, dat zij in dezelve zouden schijnen; want
de heerlijkheid Gods heeft haar verlicht, en het Lam is haar Kaars."
(Openbaring 21: 1,2, 21, 22 en 23).
Ik voel mij arm, ik weet mij rijk
Ik dacht: Ik ben rijk
Ik mijmer, ik kijk
Het jaar, alweer drie
maanden van start
Het voelt nu onrustig rond mijn hart
Nieuwjaarsdag, het
lijkt nog zo kort geleden
Zorgelijke gezichten werden
vermeden
We wensten elkaar een
gelukkig Nieuwjaar
Onze lijst goede
voornemens lag ingevuld klaar
Ik voelde, wist het
zeker, ik ben rijk
Nu staar ik, ik zie
een hoge dijk
We wensten elkaar
veel heil en zegen
Maar drie maanden
later valt het zo tegen
Onrustig loop ik rond,
ik voel niet rijk
Zorgen, angsten, ik
kijk tegen een dijk
Wat een sombere dag,
zo enkele maanden later
Geen vreugde maar
zorgen, wat een kater
Ik schrik, ik veer
op, ik kijk naar boven
Zo kort geleden kon
ik toch danken, loven
In voor- en tegenspoed
Behield ik goede
moed
Ik voelde mij rijk,
nu voel ik mij arm
Het maakte mij koud,
niet warm
Totdat God mij 'opnieuw'
moest arresteren
En ik op mijn
schreden moest terugkeren
Wat voelde ik een
liefde, rust en vrede
Mag ik U volgen was
mijn bede
Wat wist en voelde ik
mij rijk
Heere, bewaar mij
voor de horizontaal kijk
Wat voel ik mijzelf
arm, wat ben ik rijk
Al zijn zorgen,
zonden, een hoge dijk
Enkel genade, Hij
heeft ze gedragen
Ik mag om hulp en
vergeving vragen!
Wat moet ik hier
beneden nog veel leren
Iedere dag vragen,
mijn eigen route keren
Iedere keer in
afhankelijkheid leven
En niet steeds eigen
voornemens nastreven
Al zijn zonden,
zorgen, angsten als een hoge dijk
Ik mag bij Hem
schuilen, dat geeft rust, ik weet mij rijk
Met veel struikelen,
wat kom ik mij zelf vaak tegen
Onverdiend, uit
genade schenkt Hij Zijn zegen
Geen verwarring maar
verwondering, hoe rijk
Wat groot, voor de
werkdag een zondag
Voor de maandag een
opstandingsdag
Wat een rust, hoe
rijk, als ik zo naar Boven kijk
Zondag doet ons
denken en geloven
Dat mijn God en Vader
is, daar Boven
Want daar te mogen
zijn is veilig en goed
Dat kan alleen
vanwege Jezus' bloed
Hij Die arm, lijdend
op aarde Zijn leven gaf
En wegnemen wil en
kan, de ons verdiende straf
Want schuilend achter
Zijn verzoenend bloed
Komen ook u en jullie
binnen en is het eeuwig goed
Kijkend naar mijzelf,
zonden, eeuwig verdiende straf
Hij zag en vond mij,
Hij Die ook voor mij Zijn leven gaf
Ik ben arm, maar weet
mij rijk
Als ik daaruit
levend, naar Hem, naar Boven kijk
Wilt u meer weten?
Voor meer informatie, zie bijvoorbeeld:
- Zien en geloven
- Hersteld Hervormde Gemeente Waddinxveen (Elim)
- Ontdek de Bijbel
- Evangeliewoord