Gefeliciteerd met.... je nieuwe roeping!
07-02-2020
"Gefeliciteerd!" Die en dergelijke reacties krijg je bij het
behalen van een felbegeerd diploma, met een nieuwe baan of een jubileum op het
werk. Logisch en mooi als een inspanning wordt gewaardeerd open inzet wordt
gezien. Zo verging het mij bijvoorbeeld in 2004 toen ik de overstap maakte van
een detacheringsbureau naar een vaste aanstelling bij de gemeente Oudewater. Zo
kreeg ik in het voorjaar van 2017 felicitaties omdat ik 12,5 jaar in
overheidsverband werkte en in het najaar van 2018 kreeg ik felicitaties omdat
ik genomineerd was voor 'beste ambtenaar 2018'. Van de 100 nominaties kwam ik
uiteindelijk terecht op plaats 15. Een mooie waardering!
Afgelopen week kreeg ik ook felicitaties... met... het UWV-besluit mij arbeidsongeschikt te verklaren.... dat ik daarvoor gefeliciteerd zou worden had ik in 2004 nooit voor waar kunnen houden en is nooit in mijn gedachten opgeborreld. En toch.... het besluit te krijgen was ook een enorme verademing... niet schuldig te voelen dat ik niet aan het betaalde arbeidsproces deelneem... officieel geen aansteller te zijn of iemand die de kantjes eraf loopt... gewoon niet meer te moeten maar nu te mogen... dat daag heel wat aan vooraf is gegaan heeft u vast in eerdere blogs gelezen.
Met al die felicitaties en andere mooie persoonlijke reacties moest ik weer denken aan de app die ik kort na de zomervakantie 2019 kreeg.... "is het arbeidsongeschikt of geschikt om de rest van je leven volledig te besteden aan je roeping?" In die fase ben ik eigenlijk nog steeds of opnieuw terecht gekomen.... wat vind ik, rekening houdend met mijn huidige vaardigheden en met de energie die ik heb, mooi en wezenlijk om te doen. Niet eenvoudig, wel belangrijk om hierover na te denken en overleggend met het thuisfront keuzes te maken.
In een van de volgende blogs hoop ik jullie mee te nemen in dat denkproces! Hebben jullie nog tips? Welkom! Leden voor een klankbordgroep heb ik niet meer nodig... daar was maar 1 vacature en die is vanaf 2004 al ingevuld..😃
Afgelopen week kreeg ik ook felicitaties... met... het UWV-besluit mij arbeidsongeschikt te verklaren.... dat ik daarvoor gefeliciteerd zou worden had ik in 2004 nooit voor waar kunnen houden en is nooit in mijn gedachten opgeborreld. En toch.... het besluit te krijgen was ook een enorme verademing... niet schuldig te voelen dat ik niet aan het betaalde arbeidsproces deelneem... officieel geen aansteller te zijn of iemand die de kantjes eraf loopt... gewoon niet meer te moeten maar nu te mogen... dat daag heel wat aan vooraf is gegaan heeft u vast in eerdere blogs gelezen.
Met al die felicitaties en andere mooie persoonlijke reacties moest ik weer denken aan de app die ik kort na de zomervakantie 2019 kreeg.... "is het arbeidsongeschikt of geschikt om de rest van je leven volledig te besteden aan je roeping?" In die fase ben ik eigenlijk nog steeds of opnieuw terecht gekomen.... wat vind ik, rekening houdend met mijn huidige vaardigheden en met de energie die ik heb, mooi en wezenlijk om te doen. Niet eenvoudig, wel belangrijk om hierover na te denken en overleggend met het thuisfront keuzes te maken.
In een van de volgende blogs hoop ik jullie mee te nemen in dat denkproces! Hebben jullie nog tips? Welkom! Leden voor een klankbordgroep heb ik niet meer nodig... daar was maar 1 vacature en die is vanaf 2004 al ingevuld..😃