Chronische ziekte vraagt begrip

Ben je als directe naaste van een chronisch-progressieve zieke in de eerste plaats een mantelzorger of hoor je allereerst en vooral tot de kring van geliefden? Vandaag is de jaarlijkse dag van de mantelzorger. Heb je een chronisch-progressieve ziekte, dan ga je steeds meer achteruit. Het moeilijke daarbij is dat er geen sprake is van een stabiel 'eindpunt'. Stap voor stap verandert diens rol in gezin, op het werk en in de maatschappij. Dat moet je verwerken.

Maar de ziekte raakt de gezinsleden net zo goed intens. Ook zij leven in een proces van onzekerheid, van steeds weer iets inleveren. En dat wordt niet altijd gezien. Hun levensgeschiedenis moet net zo goed herschreven worden en verlangens en wensen op zijn minst bijgesteld. Dat snappen we op zich. Maar als het concreet wordt, kan het tegelijk lastig worden.

Bekendheid met (de impact van) de ziekte is essentieel voor meer begrip - van de zieke, zijn geliefden en andere naasten. Probeer dit beknopt maar helder over het voetlicht te krijgen bij familie, vrienden of verbanden waarin je actief bent. Want hoe kun je van anderen verwachten dat ze enigszins de impact van de ziekte beseffen als je niets deelt?

Meer hierover in onze opinie-artikelen in het NederlandsDagblad (link naar artikel) en het FrieschDagblad (link naar artikel). De artikelen kunnen ook hieronder gedownload worden.

Hieronder het opinieartikel zoals het in het NederlandsDagblad is verschenen: "Chronische ziekte vraagt om meer begrip"

Hieronder het opinieartikel zoals het in het FrieschDagblad is verschenen: "Mantelzorger krijgt veel voor de kiezen"